In 2005 trokken Ann en Pieter door Oost Spanje.
We begonnen met wat feest en cultuur in Bilbao. Vroeger een lelijke industriële havenstad, nu een bruisende stad vol met feestgedruis, cultuur en toen wij er waren brullende motoren (er was één of andere Grand Prix aan de gang).Even aan de baai van Biscay gebleven in Donostia - S. Sebastián, een gezellige drukke kuststad met heerlijke tapa's, maar we zijn er moeten vluchten voor de regen recht de Spaanse Pyreneeën in.
Tijd voor het wat serieuzere werk: dagtochten in de Spaanse Pyreneeën.
We deden prachtige wandelingen in het nationaal park van Ordessa, in de prachtige bergketens rond Benasque, in Nuria... We klommen er door bossen tot boven de boomgrens, over rotsen naar bergmeren, over stijle cols, soms zelfs de sneeuw in en af en toe waren we het Noorden kwijt.
Het voordeel van dagtochten is dat je weinig moet meesleuren, het nadeel is natuurlijk dat je terug moet en zo best wel grote afstanden op een dag doet.
Maar de Spaanse Pyreneeën waren in één woord: majestueus.
Voor dat we naar de kust gingen passeren we nog even het vulkanisch gebied van Garrotxa rond Olot waar nog een prettige wandeling op ons programma staat. Om uiteindelijk terug wat uit te rusten in Cadaquès met Dali en natuurlijk... de Middellandse zee.
Pieter voor het Guggenheim museum in Bilbao
Ann in de Pyreneeën
Bloemen in het hoogegebergte
Rotswanden
Berg riviertje
Pieter als lustige wandelaar
Ann tijdens de 'platte rust'
'On top of the world!'
Bergkoeien aan Nuria
De Middellandse zee aan de ruwe kust van Cadaqués
